از امامِ خود شهادت خواست، حاجت را ببین            حاجتش هم داده شد، راه شهادت را ببین
خاکِ مردمدار بودن بر عبایش می‌نشست            شال سبزش سهم جنگل شد، سیادت را ببین

بوسه‌ای از حاج قاسم داشت بر پیشانی‌اش            همسفر شد با همان بوسه، رفاقت را ببین
ما هـیاهـوهای ناکـارآمد این‌جا مانـده‌ایم            آن سکوت اهل شهادت بود، قسمت را ببین
ای دلم! بـازارهای بی‌شـهـادت را نگـاه            خودفروشی را نظر کن، اُفت قیمت را ببین
آتش از عشق حسین و جان از ابراهیم‌هاست            آه، خاکستر شدن از این حرارت را ببین
در خبر آمد که صاحب دولتی پرواز کرد            دفن شد پائین ِپای دوست، دولت را ببین